Bill of Lading (B/L)

De Bill of Lading (B/L) of Cognossement is een officieel verschepingsdocument welke in beginsel de eigenaar van een zeevrachtlading aangeeft. Op de Bill of Lading staat aangegeven waar de lading uit bestaat, van en naar welke haven er verscheept wordt, en wie de afzender en ontvanger is. Deze vervoersafspraken worden ook wel cognossement genoemd. Degene die de B/L in zijn bezit heeft, kan beschikken over de lading.

Een B/L kan worden aangeduid als 'overdraagbaar', wat betekent dat de eigendom van de goederen van de ene partij op de andere kan worden overgedragen tot aan de aflevering. Naast de originele Bill of Lading wordt er ook wel gewerkt met Waybills. Hierbij is slechts een kopie van de Bill of Lading voldoende om de lading in ontvangst te nemen. Middels B/L tracking kan de status van een zeevrachtzending worden herleid.

Verder bestaan er de House B/L deze wordt door een expediteur verstrekt aan de verlader. En er wordt gebruik gemaakt van de Master B/L (MBL) welke door de rederij wordt verstrekt aan de expediteur.

Cargodoor

Een cargadoor is een scheepsbevrachter die de transportcontracten tussen de reder en de verlader (aanbieder van de lading) organiseert, een bemiddelaar tussen reder en verlader. Als vertegenwoordiger van één of meerdere rederijen zorgt de cargadoor ervoor dat schepen een ligplaats toegewezen krijgen en de schepen bevracht en gelost worden conform planning. Een cargadoor wordt ook wel scheepsagent of scheepsmakelaar genoemd. In de zeevracht is een cargadoor een belangrijke pion. 

Demurrage

Demurrage is de Engelse benaming voor overliggeld en wordt gebruikt in de zeevracht. Dit is de vergoeding die aan de rederij betaald wordt voor een vertraging waar ze niet verantwoordelijk voor is en die langer duurt dan de afgesproken ligtijd. Ofwel de container staat langer op de terminal van een reder omdat deze nog niet geladen kan worden voor export of bij import nog niet afgehaald is van de terminal.

Bij een bevrachting wordt een ligtijd afgesproken voor het laden en lossen. Bijvoorbeeld een x aantal dagen in de haven van Rotterdam. In het geval deze periode wordt overschreden buiten de verantwoordelijkheid van de reder is er sprake van demurrage. Afhankelijk van de overeenkomst tussen reder en opdrachtgever heeft de reder recht op kostenvergoeding in de vorm van demurrage.

Het verschil tussen demurrage en detention
De termen demurrage en detention worden veelal door elkaar gebruikt. Detention betreft de vergoeding als gevolg van langer gebruik dan overeengekomen van uitrusting zoals een zeecontainer. Ofwel de container wordt later beschikbaar gesteld dan de daarvoor overeengekomen termijn (free time). De free time, welke veelal onderhandelbaar is, is voor detention meestal langer dan voor demurrage aangezien de ruimte op de terminals beperkt en kostbaar is. Rederijen hebben er dus belang bij dat containers zo snel mogelijk van de terminal zijn. Derhalve zijn demurrage kosten ook veelal hoger dan detention kosten.

De kosten voor demurrage en detention worden door de rederij zelf bepaald. Degene die de zeevracht boekt, is als contractuele wederpartij aansprakelijk jegens de rederij voor demurrage en detention.

Belangrijkste oorzaken van demurrage en detention
De oorzaken van het ontstaan van kosten voor demurrage en detention zijn divers. De meest voorkomende oorzaken zijn:

1) Vertraging door incorrecte documenten

2) Vertraging door te late ontvangst van documenten

3) Vertraging door verlies van documenten

4) Vertraging door customs clearance (afhandeling douane) of inspectie van vracht

5) Vertraging vrijgeven transport op bestemming

6) Vertraging door onbereikbaarheid ontvanger

NVOCC

NVOCC is een term welke wordt gebruikt in de zeevracht en staat voor: Non-Vessel-Operating Common Carrier. Een NVOCC is een zeevrachtexpediteur die geen beschikking heeft over eigen vervoerseenheden (schepen) en derhalve gebruik maakt van schepen van derden. De NVOCC voorziet echter wel zelf in het vervoersdocument voor een zeevrachtzending (‘Bill of Lading’) en neemt daarmee de verantwoordelijkheid van de zee vervoerder op zich. Een NVOCC doet hetzelfde als een zeevrachtexpediteur/-groupeur; beide stellen ze FCL’s samen. Terwijl ze hierin niet verschillen van elkaar, verschillen ze in juridische zin compleet van elkaar. Een NVOCC treedt ondanks dat het geen beschikking heeft over eigen transportmiddelen (schepen) nadrukkelijk op als vervoerder met daarbij de aansprakelijkheid die past bij een vervoerder. En deze is veel groter dan die van expediteur.

ISF

ISF staat voor Importer Security Filing en is van toepassing op zeevracht naar de Verenigde Staten. ISF, ook wel bekend als 10+2, is een regelgeving die importerende partijen in de Verenigde Staten verplicht om algemene specificaties van de te importeren goederen aan te (laten) geven bij de Amerikaanse douane. Afhankelijk van de overeengekomen incoterm is de (Nederlandse/Belgische) exporteur of de importeur in de Verenigde Staten verplicht deze informatie uiterlijk 24 uur voor het laden van de goederen aan boord van het schip aan te leveren bij de Amerikaanse douane-autoriteiten.  

Deze informatie betreft onder meer naam en adres van de fabrikant, exporteur, verkoper en koper, afleveradres in de Verenigde Staten, locatie waar de container is geconsolideerd, land van oorsprong van de goederen en het statistieknummer. Vanzelfsprekend is Rotra u hierbij graag van dienst: rtm.export@rotra.nl

Wat is AMS Filing?
AMS staat voor Automated Manifest System en is van toepassing op zeevracht en luchtvracht naar de Verenigde Staten en Mexico. In verband met het beperken van veiligheidsrisico's moet de Amerikaanse douane 24 uur voor vertrek van het schip uit de laadhaven wat er aan boord geladen is. Deze filing geldt voor goederen met eindbestemmingen Amerika of Mexico en is tevens van toepassing op goederen die in deze beide landen overgeladen worden.

Voor Nederlandse en Belgische exporterende partijen naar de Verenigde Staten betekent dit dat zij verplicht zijn om ruim voor vertrek van het schip in de laadhaven op te geven wat zij gaan exporteren naar de Verenigde Staten. Rederijen hanteren hiervoor dus zogeheten AMS sluitings. Indien verladers niet tijdig hun B/L instructie voor de sluiting van AMS indienen zullen de containers niet aan boord worden geladen.